Produkty

PROFLEX D1

Visbud/Produkty/Monolith/PROFLEX D1

PROFLEX D1

Elastyczna, jednokomponentowa, cementowo-polimerowa zaprawa hydroizolacyjna

PROFLEX D1 to elastyczna, mineralna, hydraulicznie wiążąca zaprawa w postaci suchego proszku gotowego do zarobienia wodą, na spoiwie z cementu portlandzkiego i redyspergowalnych polimerów, zawierająca dodatki ulepszające i wypełniacze z naturalnych kruszyw kwarcowych. Do stosowania w pomieszczeniach mieszkalnych, publicznych i na zewnątrz, w zbiornikach wody i basenach kąpielowych.

• Elastyczna o dużej przyczepności oraz wodoszczelności, wytrzymałości mechanicznej, odporności na skurcz i odparzanie
• O optymalnych właściwościach roboczych, czasie otwartym i łatwości nanoszenia różnymi metodami przy braku tendencji do spływania
• Odporna na cykle zamrażania i inne wpływy atmosferyczne

PROFLEX D1 służy do wykonywania przeciwwilgociowych i przeciwwodnych, poziomych i pionowych elastycznych warstw uszczelniających i mostkujących stabilne rysy o rozwartości ≥ 0,75 mm, w strefie podziemnej i nadziemnej:
• stóp, ław, płyt, ścian cokołowych i in. konstrukcji fundamentowych,
• pomieszczeń mokrych i wilgotnych w budynkach przemysłowych, gospodarczych i mieszkalnych, także z ogrzewaniem podłogowym,
• zespolonych systemów posadzkowych i okładzinowych na tarasach loggiach i balkonach,
• systemów okładzinowych i ochronnych basenów oraz zbiorników na wodę i inne ciecze (po sprawdzeniu przydatności).

  • Barwa:
  • szara
  • Gęstość obj. zaprawy w stanie sypkim:
  • ok. 1320 kg/m³
  • Gęstość obj. zaprawy zarobionej wodą:
  • ok. 1600 kg/m³
  • Przyczepności:
  • początkowa: ≥0,5 MPa
  • po oddziaływaniu wody: ≥0,5 MPa
  • wody wapiennej: ≥0,5 MPa
  • po starzeniu termicznym: ≥0,5 MPa
  • po cyklach zamrażania-rozmrażania: ≥0,5 MPa
  • Wodoszczelność:
  • brak przenikania
  • Zdolność do mostkowania pęknięć w warunkach znormalizowanych:
  • ≥0,75 mm
  • Opakowanie:
  • worek papierowy 20 kg
  • Składowanie:
  • w szczelnie zamkniętych pojemnikach do 12 miesięcy

Zużycie:
Ok. 1,4 kg na 1m² i 1 mm grubości związanej, suchej warstwy.

Przygotowanie podłoża:
Materiał układać na podłożach mineralnych, takich jak: beton zwykły i komórkowy; mury o pełnej spoinie z drobnowymiarowych elementów ceramicznych, cementowych i ciepłochronnych; tynki tradycyjne i rapowane cementowe i cementowo-wapienne; jastrychy cementowe; stabilne okładziny z płytek ceramicznych.
Wszystkie podłoża muszą być stabilne, nośne, równe, czyste i wolne od substancji zmniejszających przyczepność (pył, oleje, wysolenia, mleczko cementowe, resztki farb itp.).
Odpowiednią metodą (mechanicznie, wodą pod ciśnieniem, środkami myjącymi itp.) usunąć źle związane lub wystające elementy podłoża (resztki zaprawy, łuszczące powłoki itp.). Ubytki i nierówności powierzchni naprawić, „raki” i pory wypełnić, a odchyłki wyrównać odpowiednimi zaprawami, np. elastycznym klejem do płytek FKFlex 54Z marki MONOLITH. Naroża zewnętrzne zaokrąglić, a w wewnętrznych i na szczelinach dylatacyjnych wkleić zaprawą taśmy dylatacyjne-uszczelniające, np. FLEXTEX E 120/70 marki MONOLITH.
W szczególną uwagę należy zwrócić na:
• Słabo chłonne podłoża mineralne – oczyścić.
• Podłoża chłonne – oczyścić, bezpośrednio przed nakładaniem matowo zwilżyć wodą.
• Podłoża bardzo chłonne, jastrychy anhydrytowe lub powierzchniowo piaszczące – zagruntować dwukrotnie materiałem, który wiąże pył i polepsza nośność podłoży: TG2 10D marki MONOLITH.
• Szkliwione płytki ceramiczne należy zmatowić.
• Na narożach, krawędziach, przepustach itp. miejscach zaplanować w miarę potrzeby odpowiednie profile.

Wykonanie:
Zapotrzebowanie wody:
Ok. 4÷4,8 l na 20 kg. Ostateczna konsystencja robocza zależy od takich czynników, jak np. oczekiwana grubość warstwy, temperatura, warunki pogodowe i preferencje wykonawcy. W głównym stopniu zależy ona od planowanego sposobu nakładania i rozprowadzania materiału na podłożu. Dla pacy korzystne są konsystencje plastyczne, dla pędzla i wałka – gęstociekłe. Konsystencję zaleca się określać na podstawie prób i utrzymywać bez zmian na wydzielonych powierzchniach. Stałość konsystencji wpływa na jednorodność struktury i powierzchni nakładanego materiału.

Ręczny zarób zaprawy:
Do ręcznego zarobu materiału nadają się np. betoniarki wolnospadowe oraz mieszadła wolnoobrotowe do zapraw (do ok. 400 obr./min.). Do pojemnika z odmierzoną wg podanego niżej zapotrzebowania ilością wody wodociągowej wsypać powoli materiał suchy, mieszając bez napowietrzania przez 3÷4 minut do uzyskania jednorodnie zarobionej masy. Odczekać ok. 5 minut, po czym całość ponownie wymieszać, ostatecznie regulując w razie potrzeby konsystencję roboczą niewielkim dodatkiem wody. Podczas pracy nie rozrzedzać konsystencji zarobionego raz materiału dodatkiem wody, ani nie mieszać go z nową partią.
Nie zarabiać więcej materiału niż można przerobić w czasie 45 minut.

Mechaniczny zarób zaprawy:
Do mechanicznego zarobu materiału można wykorzystywać zarówno mieszarki przepływowe wolnostojące jak i montowane pod silosami (np. w ramach systemu „SILOMIX”). Urządzenia wymagają zapewnienia zasilania prądem elektrycznym oraz źródła wody o określonych przez ich producentów parametrach.
Po podłączeniu maszyny ustawić zawór dozujący wodę w położeniu zapewniającym żądaną konsystencję.
Dokonać zarobu próbnego, odczekać ok. 5 minut i po ponownym ręcznym przemieszaniu ocenić konsystencję i dokonać ewentualnej korekty.

Nakładanie:
Materiał w zależności od warunków lokalnych i potrzeb zaleca się nakładać:
• płaskim pędzlem, techniką malarską, dokładnie rozprowadzając go po podłożu jak gęstą farbę,
• pacą stalową, przez szpachlowanie do uzyskania na płaszczyźnie warstwy o jednakowej, odpowiedniej grubości.
Zalecana grubość pojedynczej warstwy mokrego materiału: ok. 1,2 mm.
Łączna grubość i ilość warstw po wyschnięciu wynosi:
• ok. 2 – 2,5 mm / 2 warstwy, jako izolacja przeciwwilgociowa,
• ok. 3 – 3,5 mm / 3 warstwy, jako izolacja przeciwwodna.
Maksymalna łączna grubość warstw materiału wynosi 4 mm.

Czyszczenie narzędzi:
Czystą, zimną wodą, bezpośrednio po użyciu.

Czas wiązania zaprawy:
W przeciętnych warunkach (temperatura 23°C, wilgotność względna 50%):
• min. 4 h do wejścia na pierwszą warstwę w miękkim obuwiu i układania drugiej warstwy,
• min. 16 h do wejścia na kolejne warstwy w miękkim obuwiu i kontynuacji prac,
• min. 7 dni do obciążenia wodą (w zbiornikach).
Podane czasy mają charakter orientacyjny. W warunkach chłodnych ulegają one wydłużeniu, a w ciepłych skróceniu.
Ważne wskazówki:
• Podczas nakładania i wiązania zaprawy wymagana jest temperatura materiału, otoczenia i podłoża co najmniej +5°C.
• Nie pracować pod bezpośrednim działaniem nasłonecznienia, deszczu, wiatru oraz w temperaturach wyższych niż +25°C.
• Osłonić (okleić) elementy narażone na zabrudzenie zaprawą.
• Świeżą warstwę zaprawy nieoklejonej płytkami chronić (np. przykryć folią) przed wyschnięciem przez co najmniej 3 dni.

Bezpieczeństwo pracy / zalecenia:
Należy bezwzględnie przestrzegać przepisów bezpieczeństwa umieszczonych na etykiecie.
Zawiera cement portlandzki ,który w połączeniu z wodą tworzy odczyn silnie alkaiczny, drażniący skórę i błony śluzowe. Bliższe informacje na temat bezpieczeństwa podczas transportu, przechowywania i obchodzenia się z produktem dostępne są w aktualnej karcie charakterystyki chemicznej preparatów niebezpiecznych.
Usuwanie odpadów:
Niezwiązaną zaprawę chronić przed zawilgoceniem i oddziaływaniem agresywnych mediów.
Resztki zarobionej zaprawy utylizować jako gruz budowlany.